- zadowalać się
- vr
zadowalać się czymś — to make do with sth, to settle for sth
The New English-Polish, Polish-English Kościuszko foundation dictionary. 2003.
zadowalać się
Look at other dictionaries:
zadowalać się – zadowolić się — {{/stl 13}}{{stl 7}} poprzestawać na czymś, nie wymagać więcej; czuć się zaspokojonym : {{/stl 7}}{{stl 10}}Zadowolił się nędznymi resztkami. Musiał zadowolić się ostatnim miejscem. {{/stl 10}} … Langenscheidt Polski wyjaśnień
zadowalać — ndk I, zadowalaćam, zadowalaćasz, zadowalaćają, zadowalaćaj, zadowalaćał, zadowalaćany zadowolić dk VIa, zadowalaćlę, zadowalaćlisz, zadowalaćwól, zadowalaćlił, zadowalaćlony «dogadzać, odpowiadać czyimś upodobaniom, zaspokajać czyjeś wymagania»… … Słownik języka polskiego
obywać się — I {{/stl 13}}{{stl 8}}cz. ndk VIIIa, obywać sięam się, obywać sięa się, obywać sięają się {{/stl 8}}– obyć się {{/stl 13}}{{stl 8}}dk XIIb, obywać siębędę się, obywać siębędzie się, obywać siębądź się {{/stl 8}}{{stl 20}} {{/stl 20}}{{stl 12}}1.… … Langenscheidt Polski wyjaśnień
obchodzić się – obejść się — {{/stl 13}}{{stl 20}} {{/stl 20}}{{stl 12}}1. {{/stl 12}}{{stl 7}} traktować kogoś w jakiś sposób : {{/stl 7}}{{stl 10}}Obchodzić (obejść) się z kimś dobrze, litościwie, srogo, jak z dorosłym. Obeszli się z nim niegrzecznie w urzędzie. {{/stl… … Langenscheidt Polski wyjaśnień
nasycać się – nasycić się — {{/stl 13}}{{stl 20}} {{/stl 20}}{{stl 12}}1. {{/stl 12}}{{stl 7}} nasycać siebie, zaspokajać swój głód, pragnienie : {{/stl 7}}{{stl 10}}Nasycić się obiadem. {{/stl 10}}{{stl 20}} {{/stl 20}}{{stl 12}}2. {{/stl 12}}{{stl 7}} doznając czegoś,… … Langenscheidt Polski wyjaśnień
kontentować się — ndk IV, kontentować siętuję się, kontentować siętujesz się, kontentować siętuj się, kontentować sięował się przestarz. «zadowalać się czymś, poprzestawać na czymś» Kontentować się byle czym. ‹śrdwłc.› … Słownik języka polskiego
kontentować się — {{/stl 13}}{{stl 8}}cz. ndk Ia, kontentować siętuję się, kontentować siętuje się {{/stl 8}}{{stl 7}} zadowalać się czymś, nie żądając więcej : {{/stl 7}}{{stl 10}}Kontentował się skromną zapłatą, byle czym. <śrdwłac.> {{/stl 10}} … Langenscheidt Polski wyjaśnień
zadowolić (się) — {{/stl 13}}{{stl 17}}ZOB. {{/stl 17}}{{stl 7}}zadowalać (się) {{/stl 7}} … Langenscheidt Polski wyjaśnień
przestawać — ndk IX, przestawaćstaję, przestawaćstajesz, przestawaćwaj, przestawaćwał 1. forma ndk czas. I przestać (p.) 2. książk. «przebywać w jakimś, w czyimś towarzystwie; obcować, zadawać się z kimś» Chętnie przestawał z młodzieżą. □ Kto z kim przestaje … Słownik języka polskiego
poprzestawać — {{/stl 13}}{{stl 8}}cz. ndk Id, poprzestawaćstaję, poprzestawaćstaje, poprzestawaćwaj {{/stl 8}}– poprzestać {{/stl 13}}{{stl 8}}dk IVc, poprzestawaćstanę, poprzestawaćstanie, poprzestawaćstań (na czymś) {{/stl 8}}{{stl 7}} kończyć na czymś swoje … Langenscheidt Polski wyjaśnień
czynić — ndk VIa, czynićnię, czynićnisz, czyń, czynićnił, czynićniony 1. «wykonywać, robić coś, być czynnym, działać» Wszystko, co czynił, czynił z pasją. ∆ Czynić jakimś, kimś, czymś «powodować stawanie się jakimś, kimś lub czymś» ◊ Czynić cuda… … Słownik języka polskiego
